Het zijn de jaren ’70 en ’80 waarin ik opgegroeid ben: de tijd van Abba, de Fabeltjeskrant, Hamelen, disco, autoloze zondagen, koude oorlog, Doe Maar en Koot & Bie. Ik speelde graag buiten, klom in bomen (viel er ook weer uit), maar ik was ook best een boekenwurm. Mijn moeder leerde mij al op jonge leeftijd (voordat ik naar school ging) lezen en schrijven, iets waar ik haar nog altijd dankbaar voor ben. Ik beschouw het leren lezen en schrijven als een voorrecht, waar elk kind op deze wereld recht op heeft.
Ik genoot altijd van de dagelijkse voorleesuurtjes door mijn ouders en ik wilde niets liever dan zelf lezen en schrijven. Mijn moeder kon prachtig voorlezen. Mijn vader ook, maar hij was meer een verteller en schudde de meest fantastische, spannende verhalen zo uit zijn mouw. Mijn moeder zorgde voor sprookjesboeken over elfen, tovenaars en prinsessen, terwijl mijn vaders specialiteit lag in het vertellen van verhalen uit het oude Indië, al dan niet zelf verzonnen.
Mijn eerste leesboekjes heb ik nog: ‘ABC’ van Rie Cramer en ‘Ik ga le-zen’ van Wilhelmina Blokker. Een gedeelte van mijn eerste schrijfsels uit die jaren is nog bewaard gebleven (dankzij mijn moeder): briefjes, kladjes en ook een schriftje uit het begin van de jaren zeventig, waarin mijn moeder mij schrijven had geleerd. Sierlijke schrijfletters (schoonschrift). Als ik netjes geschreven had zonder te knoeien, kreeg ik een stempeltje met een cijfer of een stickertje. Trots als een pauw liet ik dan aan het eind van de dag het resultaat aan mijn vader zien als hij thuiskwam van zijn werk. Zodra je de techniek van het schrijven beheerst, is de weg vrij om te schrijven wat je wilt! Een van mijn eerste dagboekjes heb ik ook nog, uit 1978. Met mijn dagelijkse belevenissen erin en korte verhaaltjes. Ik koester het nog steeds.
De jaren verstreken en ik ging Nederlands studeren. Mijn boekenkast telde naast mijn kinderboeken nu ook romans en dichtbundels. Ik bleef ook schrijven: gedichten, korte verhalen en essays. Tijdens mijn studie was ik actief bezig met het onderzoeken van mijn Indische achtergrond. Op school kreeg ik daar geen duidelijkheid over, enkel beknopte, vertekende informatie. Mijn studie heb ik afgerond met een scriptie over de beeldvorming over Indische Nederlanders en de Indische cultuur, met name in het voortgezet onderwijs. Na een aantal jaren les te hebben gegeven op diverse scholen ben ik o.a. actief geweest als mantelzorger en algemeen directeur ‘du ménage’.
In 2014 ben ik begonnen met schrijven voor KatjangKaas, een social media project(je) van enkele vrienden en ondergetekende, voor en door Indische en Molukse Nederlanders. Het project wilde zowel informatief als entertaining zijn voor mensen met roots in het voormalig Nederlands-Indië en besteedde aandacht aan kunst, literatuur, nieuws, geschiedenis en andere elementen van het Indisch cultureel erfgoed. Een ‘kritische noot’ vormt het opinieblog ‘De Kritische Katjang’, waar ik ook stukjes voor geschreven heb.
Buiten deze projecten ben ik uiteraard ook met andere onderwerpen bezig. Ik schrijf eigenlijk over alles dat mij bezighoudt of opvalt in het dagelijks leven. Het is altijd heel spannend als anderen je werk lezen. Het heeft lang geduurd voordat ik dat durfde! Als mensen er dan herkenning in vinden en plezier aan mijn schrijfsels beleven, dan doet dat mij als schrijver ongelooflijk goed. Ik ben daar zeer dankbaar voor. Die waardering vormt mijn stimulans om door te gaan en het schrijven eindelijk op de eerste plaats te zetten in mijn leven. Momenteel ben ik bezig met het schrijven van een roman en het bundelen van een aantal van mijn gedichten. Over mijn roman kan ik nog niets zeggen, maar zodra er nieuws is, lees je het hier!
Wat betekent schrijven voor mij?
Schrijven (en lezen) betekent reizen; reizen naar verre oorden, andere levens en andere werelden. Maar vooral ook het reizen naar jezelf. Het op reis gaan naar jezelf is een onderneming die niet zonder obstakels is, maar onderweg komt men behalve die minder leuke haltes ook hele leuke tegen. Het is een reis zonder duidelijke eindbestemming en een heel avontuur!
Anneke van de Casteele
