donderdag 5 november 2015

TWENTY-FIVE THOUSAND FLOWERS

Not a single day goes by
Without me - admiring you
But I keep on wondering why
Grandma, grandpa and you too,

Had to suffer all this time
For your country and your name
All that’s left for me is rhyme
For The Hague it’s just a game

Never bowed down for Japan
Even though you were their slave
Stood up straight and were a man
Kicked, denied but always brave

What I learnt from you is pride
Never waste a crumb of bread
Never fear and never hide
“Please be strong when I am dead”

I’ll put flowers on your grave
Twenty-five thousand, and some more
Is this thanks for all you gave?
Deserved better, that’s for sure.

Let them wallow in their shame,
Think this is the final word
I will carry on your flame
And make sure you will be heard!


© Anneke van de Casteele
annekevdcasteele.blogspot.nl



woensdag 4 november 2015

VIJFENTWINTIGDUIZEND BLOEMEN - gedicht


Er gaat geen mooie dag voorbij 
Dat ik jullie niet bewonder 
Hoe opa, oma en ook jij 
Zwaar geleden hebben onder 

Het juk gedragen hebben van 
Een volk dat streed voor Nederland 
En na de oorlog met Japan 
In vorst en koude is beland. 

Vijfentwintigduizend bloemen 
Ik kan ze brengen naar je graf 
Namen zal ik blijven noemen 
Zo komt Den Haag er niet van af 

Wat zovelen werd aangedaan 
Zeventig jaar lang negeren
Altijd zijn jullie doorgegaan
En de waarheid zal regeren!


© Anneke van de Casteele
annekevdcasteele.blogspot.nl